UKRADZIONO mój rower !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :(((((((((((((((((((((

Czwartek, 14 kwietnia 2011 · dodano: 14.04.2011 | Komentarze 20

Już od kilku ładnych lat dojeżdżam do pracy rowerem. Również i dzisiaj tak było. Około 7.10 przypięłam szyfrowaną linką swojego rumaka do poręczy klatki schodowej na parterze w kamienicy w śródmieściu, a sama poszłam do mojego pokoju usytuowanego na 3 piętrze. Około 9.30 widziałam jeszcze, że mój rower stoi. Mimo, że klatka schodowa nie jest zamykana i nieraz wchodzą do niej ludzie z zewnątrz wydawała mi się bezpiecznym parkingiem. Dlatego też nie sprawdzałam za często w ciągu dnia, czy mój rower stale jest na swoim miejscu. Około godziny 13-tej odkryłam, że mój rower zniknął. Najpierw pomyślałam, że może jednak dzisiaj przyjechałam autem. Bo w ciągu ostatnich dni dość często to się zdarzało. Zadzwoniłam do Marka, bardzo zdumiony moim pytaniem potwierdził, że jesteśmy rowerami. I wtedy dotarło do mnie: ukradli mi rower!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Czytałam ostatnio takie ogłoszenia, ale jak to zwykle bywa, wydawało mi się czymś nieprawdopodobnym, żeby miało to dotyczyć mnie. Już od tego momentu nie byłam w stanie logicznie myśleć. Łzy same napływały do oczu. Z pomocą przyszedł Marek i koleżanki z pracy. Sprawdziliśmy wszystkie tropy, pomysły i nic :(((((( Pozostało złożyć zawiadomienie na komendzie. Poczekałam z tym do końca pracy, bo w domu miałam dokumenty rowerowe-paragon, gwarancję, paragony na ostatnio wymieniony osprzęt i siodełko. Pojechaliśmy do KP Śródmieście, złożyliśmy zeznania, przedstawiliśmy dokumenty i na tym sprawa miała się zakończyć. Choć Marek miał jeszcze pomysł zajechania do sklepów rowerowych i szukania nowego sprzętu dla mnie, bo bez roweru, to jak bez nóg, a nawet rąk ;). Wracam do momentu zakończenia zeznań, wychodzimy z pokoju, schodzimy schodami z 3 piętra i nagle stojąc jeszcze na schodach widzimy, że na parterze stoi do góry nogami, a raczej kołami, MÓJ ROWER!!!!!!!!!!!!!! Fakt, że obłupiony z błotników, pozbawiony tylnej lampki oraz podstawki do przedniej lampki. Poza tym wszystko na swoim miejscu, nawet wysokość siodełka nie została zmieniona, nie wspomną o nowym czarnym Brooksie, który był nietknięty. Nie mogłam w to uwierzyć. Zgłoszenie jeszcze nie zarejestrowane, ja już go pożegnałam roniąc krokodyle łzy, a on się odnalazł. Radości nie było końca. Okazało się, że patrol Policjantów w okolicach ulicy Łokietka zatrzymał podejrzanie zachowującego się mężczyznę, który prowadził sportowy rower. Policja miała w swojej bazie zaginionych rowerów numer ramy bardzo podobny do mojego, ale jednak mogłoby nie być podstaw, by zatrzymać rower, który nie został zgłoszony. Mężczyzna prowadzący mój rower został zatrzymany i miał być przesłuchany. Być może cała sprawa znajdzie swój finał w sądzie, wszystko będzie zależało od zeznań złożonych przez tego mężczyznę. Uważam, że to niebo czuwało nade mną, że wszystkie te sytuacje zbiegły się w jednym czasie i wszystko tak pozytywnie się zakończyło. W związku ze znalezieniem zguby musiałam ponownie złożyć zeznanie dot. rozpoznania swojej rzeczy i dopełnić jeszcze innych formalności, o których nie umiem nic więcej powiedzieć, bo byłam w takiej euforii, że już nic więcej nie pamiętam.
Jeszcze raz chciałam gorąco podziękować WSZYSTKIM POLICJANTOM zaangażowanym w moją sprawę, a szczególnie patrolowi Policjantów, który miał niesamowitą intuicję i dokonał zatrzymania. Dziękuję także wszystkim znajomym i nieznajomym, którzy wspierali mnie na forum w tych ciężkich dla mnie momentach. BARDZO DZIĘKUJĘ WSZYSTKIM :))))))))))))


SZCZEGÓLNE PODZIĘKOWANIA I UKŁONY KIERUJĘ W STRONE PANA POLICJANTA DYZURNEGO :))))))))))